به نقل از «تسنیم»

ورود دادستان زنجان به تصرف حریم رودخانه ولیدر

تاریخ انتشار: ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۷۷۵۰

تصرف حریم رودخانه ولیدر و پول گرفتن از آنان برای اجازه ورود به حریم رودخانه به قدری جدی شده که دادستان زنجان به این موضوع ورود کرده است. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، روستای "ولیدر" یک روستا در شهرستان طارم و در دهستان چورزق قرار دارد. این روستا به همراه روستای شیت به دلیل خوش آب و هوا بودن جزو روستاهای گردشگری طارم محسوب می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روستای ولیدر دارای بافت روستایی گل و گیاه شبیه ماسوله است که در دامنه کوه قرار گرفته و آب هوای معتدلی نسبت به مرکز شهرستان یعنی آب بر دارد.

برخی طبیعت‌گردان و دغدغه‌مندان محیط زیست از وضعیتی که در روستای ولیدر حاکم است ناراحت هستند. آن‌ها معتقدند که بستر و حریم رودخانه فصلی ولیدر به طرف شیت، کاملاً توسط روستاییان تصرف و بسترخواری شده و امکان ورود به رودخانه وجود ندارد. اگر گردشگری هم تمایل دارد به حریم رودخانه برود باید با پرداخت 200 تا 300 هزار تومان به تصرف کنندگان حق ورود به حریم رودخانه را داشته باشد.

همین موضوع سبب شد که خبرنگار تسنیم این موضوع را از اکبر باقری مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان زنجان پیگیری کند؛ باقری در پاسخ به سؤال خبرنگار تسنیم گفت: متأسفانه کسانی که آنجا قرار دارند و راه مردم را می‌بندند و از آن‌ها ورودی دریافت می‌کنند حاشیه‌ساز شده و این اقدامشان غیرقانونی است.

وی ادامه داد: تصرف آن‌ها در بستر رودخانه غیرقانونی نیست چرا که طبق قانون، دولت این اجازه را به ما داده است که بستر غیرفعال رودخانه را برای کشت محصول در قالب اجاره یک ساله اعطا کنیم و البته مسئولیت سیل و حوادث طبیعی هم با خود اجاره‌کنندگان است؛ این موضوع را قانون‌گذار به ما اجازه داده است .و البته این موضوع در خصوص بستر فعال صدق نمی‌کند و قانون‌گذار فقط بستر غیرفعال را اجازه داده است.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان زنجان تصریح کرد: بستر رودخانه فقط به اجاره کنندگان اجاره یکساله داده شده بنابراین آن‌ها حق مالکیت آنجا را ندارند که از ورود مردم به کنار رودخانه جلوگیری کنند. البته چند مورد تصرف غیرقانونی صورت گرفته بود که با آن افراد در این زمینه برخوردهای لازم صورت گرفت.

از سوی دیگر احمدی مدیر منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان طارم در پاسخ به سؤال خبرنگار گفت: بحث برش درخت در حریم رودخانه ولیدر رخ نداده است و البته چند موردی انجام شده که برای آنان پرونده تشکیل دادیم. البته یک مورد تولید ذغال غیرقانونی در شهرستان طارم وجود داشت که آن جا را پلمپ کردیم.

وی گفت: اکثر درختان اطراف این رودخانه چنار است و چنار هم به درد مصرف ذغال برای مصرف کنندگان ندارد. موضوع قاچاق چوب اکثراً در منطقه حفاظت شده روستای ولیدر رخ می‌دهد که محیط زیست باید در این زمینه اظهار نظر کند ولی در اطراف رودخانه ولیدر، از بین رفتن درخت به آن صورت ، انجام نشده است.

ورود دادستانی زنجان

اما سوی دیگر بهروز عباسی دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان زنجان در پاسخ به سؤال خبرنگار تسنیم گفت: موضوع روستای ولیدر به رئیس دادگستری شهرستان طارم ارجاع داده شده و این مسئول، موضوع مذکور را در دستور کار خود قرار داده است.

وی تأکید کرد: با کسانی که قانون را زیرپا بگذارند و یا دستگاه‌هایی که در این زمینه کوتاهی و ترک فعل کرده باشند، قطعاً برخورد قاطع خواهد شد. حفظ و نگهداری محیط زیست جزو اولویت‌های ماست و اجازه نخواهیم داد برخی قانون‌شکنان و فرصت طلبان، از این فرصت استفاده کنند و با تخریب محیط زیست، به منافع شخصی خود برسند.

به گزارش تسنیم، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان زنجان در حالی اعلام کرد که طبق قانون، بستر رودخانه‌ها را اجاره می‌دهد که نمایندگان مجلس در اسفند 1401، با اجاره بستر رودخانه‌ها از سوی شرکت‌های آب منطقه‌ای برای استفاده‌های گردشگری و ایجاد حوضچه‌های آبزی‌پروری مخالفت کردند زیرا امکان بروز سیل را افزایش می‌دهد و برای مردم پایین‌دست نیز مشکل ایجاد می‌کند.

تصاویر زیر که از سوی گردشگران گرفته شده به خوبی نشان می‌دهد که اهالی این روستا با اجاره کردن و غیرقانونی تصرف کردن حریم رودخانه، با فنس‌کشی مانع ورود گردشگران به حریم رودخانه می‌شوند.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: حریم رودخانه روستای ولیدر بستر رودخانه شهرستان طارم استان زنجان آب منطقه ای محیط زیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۷۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرنگ شیرابه در کام خزر/ میلیون‌ها مسافر به شوق شنا از راه می‌رسند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلاینده‌های صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.

با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلاب‌های تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.

سرمنشا آلودگی دریای خزر در استان‌های شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه می‌گیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابه‌های ناشی از آن از طریق رودها و کانال‌های انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر می‌شود.

آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابه‌های این طلای کثیف دشت‌ها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.

آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.

به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پساب‌های خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه می‌ریزد و از آنجا نیز روانه دریا می‌شود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانه‌های مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده می‌شود.

اوضاع آلودگی دریا را می‌توان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلاینده‌ها به دریا می‌داند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زباله‌های دیده می‌شود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زباله‌ها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.

وی ادامه داد: روند آلودگی‌های خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونه‌های ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهی‌ها نیز منقرض شده است.

مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر می‌کند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبه‌های دریا مهمان استان‌های شمالی و از جمله مازندران می‌شوند.

به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.

ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند

ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار می‌رود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پساب‌ها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا می‌شود.

اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلاب‌ها از طریق لوله‌ها به رودخانه منتقل می‌شود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پساب‌ها را به دریا منتقل می‌کند.

وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرح‌های سالم‌سازی در ساحل فریدون کنار اجرا می‌شود، گفت: به دلیل ورود آالاینده‌ها در برخی قسمت‌ها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر می‌اندازد.

وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلاب‌ها و آلاینده‌ها را به دستگاه‌های مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلاینده‌ها به رودخانه و دریا ادامه دارد.

آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانه‌ای استان می‌توان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.

رودخانه‌های شیلاتی هم اسیر زباله

اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانه‌های خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانه‌ها شیلاتی محسوب می‌شود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم می‌کنند.

ورود آلاینده‌های معدنی نیز به رودخانه‌های هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوه‌ای و کدر است و این پساب‌های معدنی بدون تصفیه به دریا وارد می‌شود.

در نوشهر علاوه بر پساب‌های خانگی و کشاورزی شیرابه‌های تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا می‌ریزد و سرطان انواع بیماری‌ها از جمله سرطان را ارمغان می‌آورد.

ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است

شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه ‎دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابه‌های حاصله به رودخانه و دریا می‌رود.

‎سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسی‌های میدانی و علمی نشان می‌دهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زباله‌ها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.

دلفان آذری ادامه داد: فاضلاب‌های شهرک‌های صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانه‌ها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتی‌های نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونه‌هایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیه‌خانه، وارد دریای خزر می‌شود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.

آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار

صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانه‌های ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلاینده‌ها از طریق رودخانه شهری وارد می‌شود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.

وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلاب‌های خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز می‌شود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.

وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایین‌تر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.

کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش می‌آید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر می‌شوند و در دستور کار قرار می‌گیرد.

وی با اظهار اینکه شمار پرونده‌های مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پساب‌ها و تخلیه فاضلاب‌ها، کارواش‌ها و غیره هستیم.

کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانه‌ها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلاب‌ها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه می‌شود.

معضل آلودگی رودخانه‌ها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده می‌شود و تلاش‌های متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن می‌زنند.

کد خبر 6089356